ARTAN maliyetler karşında taşımacılık sektörünün beli git gide daha fazla bükülüyor. Bugün köprü, yakıt, eleman giderleri, arabanın lastiği derken bırakın kâr etmeyi, zarar ediyorsunuz. Şöyle giderleri kısaca ele almak gerekirse; ortalama 10 yolcu parası köprü çıkışlarına gidiyor. 7-8 yolcu parası çift şoför ve muavine gidiyor. Sadece bunlar 17-18 yolcu yaptı. Zaten bu kadar yolcu ile gidiyoruz bazen de gidemiyoruz.
Giderler sadece bunlarla kalmıyor. Arabanın yakıtı, diğer eleman giderleri daha bu hesabın içinde yok. Mazot giderlerini ele alalım. 900 Km’lik bir yola yakacağın mazot 270 litre… 270 litre mazotun gideri 6 bin TL… Ayda 180 bin TL yapar. Böyle bir kazanç yok ki… Biz yazın bile bu parayı kazanamadık. Yazın kazansak, kışın ‘hadi bu ay 180 bini feda edelim’ diyeceğiz. O yüzden gidişat pek iç açıcı değil. Bana göre şubat-martı kimi görür, kimileri ise maalesef göremez. Fiyat düşürmek çözüm değil, biz bunu her zaman söylüyoruz. Yani sen 199 yaptın, o 150 yaptı, o 175 yaptı; ortada bir şey yok ki kime hizmet ediyorsunuz. Zaten potansiyel belli.
Sen 150 yaptın diye 50 kişi ile mi gittin, yok! Sen 300 lira yap, 20 kişi ile git daha iyi… Maliyetin azalır. Yani kalkıp fiyat düşürmek çok cazip bir şey değil. Fiyatı düşürdüğün zaman yolcun artmıyor. Fiyatı düşürdük Ankara’ya 199 lira yaptık. Araba 20 kişi ile doldu. Zaten en fazla o kadar doluyor. Yolcu yok ki. Sen fiyatı düşürdün diye yolcu artmıyor. Fiyatı 199 lira yaptık diye adam Ankara’ya gezmeğe mi gidecek! Hep dediğimiz gibi artık bu fiyat rekabeti son bulsun!
Biz her sene kış aylarında bunu yaşamak zorunda değiliz. Her sene kış aylarında sinirlerimiz alt üst oluyor, sıkıntılarımız artıyor. Bunları biz kendi kendimize yapıyoruz. Kimse bize bir şey yapmıyor ki! Kim düşürdü bu fiyatları, biz düşürdük. Benim 199 liraya gittiğim yere sen 150’ye gittiğin zaman para mı kazanacaksın? Sen de 20 kişi ile git 300 liraya, ben de 25 kişi ile gideyim 300 liraya. Ne değişecek ki. Gidecek olan yolcu zaten zorunlu olduğu için gidecek. Biz fiyat kırdığımızda adam Ankara’ya Anıtkabir’i ziyarete mi gidecek. Ankara’ya gezmeğe mi gidecek. Zaten herkes zor durumda kimsenin gezmeye tozmaya harcayacak parası yok. Araba çalışmasa yatsa, daha kârdayız. Tek şoförün aylığını veririz. Ne mazot gideri olacak ne köprü ne de diğer giderler olacak.
Üç gündür Ankara’da bir tane arabamız var yolcu yokluğundan getiremiyoruz. 100 lira desem yine de dolmayacak o otobüs. En fazla 6-7 kişi ile dolar. Yani 20 kişilik yolcu ile fiyat rekabeti olmaz. Rekabet yapacaksan hizmetinle, otobüsünle yap. Bir otobüsün 7-8 milyon olduğu yerde sen İstanbul’dan Ankara’ya 150 liraya yolcu taşırsan küllüm zarar edersin. Komik ya, gerçekten böyle bir zihniyet yok!. Oturuyorsun otobüsün pazarlığına milyonlar konuşuluyor yahu. O diyor 6 buçuk o diyor 6.250 bunlar az paralar mı?
Bugün çıkalım meydana beraber 10 kişinin cebinde 200’er lira çıksın istediğini söyle bana. Biz kalkıyoruz 7-8 milyonluk sermayelerle ‘150 olur mu 140 olsun’ böyle bir dünya yok. Bunu biz kendi kendimize yapıyoruz. Kimse bizi zorlamıyor.
Kimse bize zarar vermiyor. Biz kendi kendimize zarar veriyoruz. O yüzden gerçekten şubat-martı kimi görür kimi göremez diyorum.
